Bir Yoksul Çocuk ve Krallar/Şeyhler/Prensler

Bir Yoksul Çocuk ve Krallar/Şeyhler/Prensler

Fışkırırken yukarısından Allah vergisi bir ses

Akıyor aşağısından yoksulluk; sanki bir şelâle

Bu dramı anlatmaya yeter mi; ses veya nefes

Ama siz yiyin efendiler; hep birden soy-sülâle

Ey krallar, şeyhler, prensler! Sözüm size

Söyleyin; ne bu vaziyet, ne bu şerait

Hâlâ silkinip de gelmez misiniz kendinize

Böyle mi emrediyor inandığınız din/şeriat

Kiminiz sahabe kabirlerini dümdüz edip yıktı

Kiminiz Dubai’de türlü zevkin dibine indi

Kiminiz de Kâbe’nin tepesine kuleler dikti

Yoksul dindaşlarını görense köşe-bucak sindi

Bu çocuktan yükselen ses, Yüce Allah Kelamı

Üzerinden sızıp dökülense; acı, elem ve keder

Ülke petrol kaynar ama yok fakire, bir Hak selâmı

Ettiniz bütün İslamî değerleri; heder üzre heder

Yiyin efendiler yiyin; hem de hapır hupur yiyin

Olmadı, bu çocuğun lokmasını da elinden alın

O da yetmezse,  bir de sülalenize tatlı söyleyin

Sonra da bi demlik o gül bedeninizi ateşe salın

Lafa/söze gelince hepinizin adı Müslüman

Efendiler dönün geri; bu sokak çıkmaz sokak

İcraatta ise durum vahim; çoğunuz SÜSLÜMAN

Bu şekilde asla, doğmaz güneş / atmaz şafak

5 Nisan 2023 / Sıtkı NURDOĞDU