ANNE

ANNE

Evlat çoğu zaman çıkışır ve der; sana ne!

Anne hiç öyle mi ya, fedakârlıkta bana ne!

 

O hiç üşenmez, hayat boyu hep çalışır didinir

Batan nice diken pahasına, güller-fidanlar edinir

 

Bebeği doğduğu andan beri, çoğunlukla uykusuz

Bu şefkat ona oruç da tutturur, kalır aç ve susuz

 

Hatırlıyorum da eskiden daha çok bilirdik kadir kıymet

Zamanla biz evlatlara ne olduysa böyle, hayret ki hayret!

 

Anne akla gelebilecek her türlü iyilik ve güzelliğin timsâli

Hodri meydan eğitimciler, getirin haydi böyle bir misâli

 

Onlara Allah, peygamber, yer-gök vermiş değeri

Toza toprağa düşse altın, kaybolur mu değeri.!?

 

Onları düşürmeye bizlerin de hiç hakkı yok

Üzerimizdeki hak ve emekleri çok mu çok

 

Her zaman etmemiz lazımken anneleri baş tacı

Maalesef çoğunun bahtına ektik, acı üstüne acı

 

Peki yılda bir gün yeterli mi böyle kutlamak.!?

En doğrusu, bu düşünceyi zihnimizden şutlamak

 

Olsun, yine de vesile oldu ya anmaya bugün

Mutlu ve kutlu olsun onlara, bir değil her gün

 

Kendi anneme ve tüm annelere  selam-hürmet ederim

Büyük-küçük farketmez, hepsinin de ellerinden öperim

  09.05.2021 / Sıtkı Nurdoğdu