Sekiz Haziran veya Refîk-i âlâ

Sekiz Haziran veya Refîk-i âlâ

Hayatı boyunca çekti acı, çile ve ızdırab

Nihayet bugün de dokundu tele; son mızrab

Yüce Allah göndermişti onu; Alemlere Rahmet

En meşhur adı Muhammed; bir başkası Ahmet

Gitmeyin ateşe! diye makas gibi açtı kollarını

Bir bir temizledi, insanlığın dikenli yollarını

Tebessüm kat’iyen eksik olmadı yüzünden

Darda ve zordakiler ise hiç kaçmadı gözünden

Hele de hiç mi hiç dönmedi; verdiği sözünden

Ne dedi ve yaptıysa; hepsi kalbinden/özünden

Yüreği sevgi ve şefkat doluydu; kıpır kıpır

Çoğu zaman da gözlerinde yaş; şıpır şıpır

Şu an görev bizim ama dökülüyoruz; sapır sapır

Şimdilik kalem bari yazsın bunları; satır satır

Çare yok; elbet bir gün, biz de göçeceğiz

Eteğimizdeki tüm taşları bir bir dökeceğiz

Vakit-saat gelene dek belki biraz kök sökeceğiz

Ama dünya sarp bir yokuş; bunu akla sokacağız

Ey Kutlu Nebi; gelişin bize saadetti, gidişinse hazan

Tarihler böyle kaydetmiş o günü; Sekiz (8) Haziran

Doğrusu tarihlerin çok da fazla bir önemi yok

Lâkin çözüm bekleyen sorunlar bir hayli çok

İnşallah biz de, bunun bilinç ve gayretinde oluruz

Ve biten her yola, kitap/sünnet üzre yine koyuluruz

Sıtkı Nurdoğdu

08.06.2022