Muharrem ve Kerbela

                         MUHARREM ve KERBELA

İnsanoğlu en başta yaratılmıştı mükerrem

Gün oldu devran döndü; geldi Muharrem

Sayıldı günler bir, iki, üç, dört ve vardı ona

Sayı ona, ya insanlık? O da paydos ve sona

O kötü ve kara günün adı oldu Kerbela

Vay kardeşim vay, bu ne büyük bir belâ

Kardeşim demem değil boşuna, evet kardeştiler

Lâkin dünya hırsına kardeşlerinin karnını deştiler

Bu fenalık yeni değil ta Adem oğullarıyla başladı

O gün bugündür gücü yeten, diğerini haşladı

Alimallah, nefis veya şeytan atına bir binen

Gördünüz mü hiç, kendi rızasıyla geri inen !?

Kin ve intikam ateşi, ne din dinledi ne de iman

Binilen hırs atı da taze otu bile saydı; sap saman

Kerbela’da ailece katlolan bir peygamber torunu

Aslında her insan öyle, çözmeli artık bu sorunu

Hepimize lazım; geçim, dirlik/düzen ve de barış

 Şöyle bir düşünsek; işgal ettiğimiz yer kaç karış

Bu hâl ne öyleyse, neler oluyor bize o zaman !!!

Tam da söylendiği gibi, zaman galiba ahir zaman

Kerbela olduğunda ay Muharrem; yıl da yeni yıldı

Ya Rab bitsin artık bunlar; ümmet hepten bıktı ve yıldı

Sıtkı NURDOĞDU

           *** Tarih etmesin diye TEKERRÜR; ibret alıp, üstünde daha fazla etmeli TEFEKKÜR…